via de energierekening
In dit concept betaalt de zittende eigenaar-bewoner de termijnbetalingen voor de objectgebonden financiering via zijn reguliere energierekening en ontvangt de financier deze termijnbetalingen via de netbeheerder.
Binnen een geografisch gebied is altijd maar één netbeheerder actief die de elektriciteitsaansluiting verzorgt en daar kosten voor in rekening brengt. Ongeacht wie de eigenaar-bewoner van die woning is en ongeacht wie de leverancier van elektriciteit aan die woning is.
De netbeheerder heeft dus een natuurlijk monopolie en is daarom ook sterk gereguleerd. Binnen dit gereguleerde kader heeft de netbeheerder een aantal taken en mag kosten in rekening brengen via de energierekening van de aangeslotenen. Hier zou objectgebonden financiering een additioneel element in kunnen zijn. De huidige elektriciteitswet (en de verwachte wet VET), artikel 7a biedt de mogelijkheid om hier middels een Algemene Maatregel van Bestuur experimenteerruimte voor te bieden.
Praktisch gezien, zou de eigenaar-bewoner de kosten voor de energetische renovatie via zijn reguliere elektriciteitsrekening terugbetalen. Hij behoudt daarbij net als nu alle vrijheid ten aanzien van de keuze voor de energiemaatschappij waar hij zijn energie inkoopt en/of de zelf wekte energie aan verkoopt/teruglevert. De desbetreffende energiemaatschappij incasseert de maandelijkse termijnen namens de netbeheerder net zoals dat ook nu gebeurt voor de reguliere netbeheerderskosten. In de ideale situatie is de besparingop kosten voor energielevering minstens zo groot als de verhoging van de netbeheerderskosten, waardoor het totaal van de energierekening niet verandert. Hij betaalt dan dus niet meer dan vóór de renovatie. Daarom is het verstandig wel eisen te stellen aan de prestaties en garanties van de maatregelen die in aanmerking komen voor deze vorm van financiering.
Het is in dit concept overigens expliciet niet de bedoeling dat de netbeheerder zelf energiebesparende maatregelen gaat aanbieden of financieren. Dat is aan de markt. Ook moet bij deze veranderde opbouw van de energierekening zorgvuldig worden gekeken naar de verdeling van de incassorisico’s.
Een voordeel van dit concept is dat er geen aanpassingen nodig zijn met betrekking tot de rechtstoestand van de woning. Ook is de energierekening een bij de woningeigenaar bekend fenomeen en een logische plek om kosten en besparingen t.a.v. energie naast elkaar te zetten.. Een aandachtspunt is dat de volgende woningeigenaar juridisch gezien niet verplicht is een elektriciteitsaansluiting te nemen. Echter, wanneer hij deze wel neemt (en die kans is groot – want de woning is niet autarkisch) zal hij gebruik moeten maken van de bestaande aansluiting met bijbehorende tarief. Om deze te wijzigen of op te zeggen, kunnen wijzigings- of afsluitkosten in rekening gebracht.
Wetswijziging nodig?
De elektriciteitswet biedt de mogelijkheid om middels een AMvB bij wijze van experiment uitzonderingen te creëren. In die zin is op korte termijn dus geen aanpassing nodig van wetgeving, maar kan eerst bij wijze van experiment worden gestart.
Aanpassing rechtstoestand van de woning nodig?
n.v.t.
Complexiteit voor de eigenaar-bewoner?
Geen, hij krijgt (administratief) een ander soort elektriciteitsaansluiting en verder ontvangt hij net als voorheen gewoon zijn energierekening.
Betalingsorde schuldeisers?
Energieleveranciers en netbeheerders zijn zogenaamde dwangschuldeisers. Voor de financier, wiens incasso via deze weg zal verlopen, is dat mogelijk een extra zekerheid.
Opschaalbaarheid?
Voor het elektriciteitsnet zijn er zeven (samenwerkende) netbeheerders voor heel Nederland. Zodra operationeel, is met een uitbreiding naar zeven organisaties het hele land gedekt.
